1. Orator magneticus electromagnetem habet cum nucleo ferreo mobili inter duos polos magnetis permanentis. Cum nullus cursus electricus in spira electromagnetis est, nucleus ferreus mobilis attractione gradus phasis duorum polorum magneticorum magnetis permanentis attrahitur et in centro immobilis manet; cum cursus electricus per spiram fluit, nucleus ferreus mobilis magnetizatur et magnes vectis fit. Cum directione cursus electrici mutatur, polaritas magnetis vectis etiam correspondenter mutatur, ita ut nucleus ferreus mobilis circum fulcrum rotetur, et vibratio nuclei ferrei mobilis a cantilever ad diaphragma (conum chartaceum) transmittatur ut aerem ad vibrationem thermalem impellat.

2. Orator electrostaticus. Est orator qui vim electrostaticam laminae condensatoris additam utitur. Quod ad structuram attinet, etiam orator condensatoris appellatur, quia electrodi positivi et negativi inter se oppositi sunt. Duae materiae crassae et durae ut laminae fixae adhibentur, quae sonum per laminas transmittere possunt, et lamina media ex materiis tenuibus et levibus, ut diaphragmatibus (velut diaphragmatibus aluminio), facta est. Diaphragma circa fige et stringe, et distantiam considerabilem a polo fixo serva. Etiam in diaphragmate magno, cum polo fixo non collidet.
3. Oratores piezoelectrici Oratores qui effectum piezoelectricum inversum materiarum piezoelectricarum utuntur oratores piezoelectrici appellantur. Phaenomenon quo dielectricum (velut quartzum, kalium natrium tartras, aliaque crystalla) sub actione pressionis polarizatur, differentiam potentialem inter duos extremos superficiei efficiendo, quod "effectus piezoelectricus" appellatur. Eius effectus inversus, id est, deformatio elastica dielectrici in campo electrico positi, "effectus piezoelectricus inversus" vel "electrostrictio" appellatur.