1. Sensus stereoscopicus, sensus soni tridimensionalis praecipue ex sensu spatii, directionis, hierarchiae, aliisque sensationibus auditoriis constat. Sonus qui hanc sensationem auditoriam praebere potest stereophonicus appellari potest.

2. Sensus situs, bona ratio positionis, te permittit clare sentire directionem ex qua fons soni originalis emittitur.

3. Sensus spatii et hierarchiae, qui etiam sensus extra capsulam vel sensus conexus appellatur. Sonus quem audivi non ex duobus diffusoribus, sed ex homine vero in uno loco canente, venire videbatur. Sensus hierarchiae dici potest sonos acutos divites et mundos, non asperos, frequentias medias plenas, et frequentias graves crassas producere.

4. Generaliter loquendo, timbre et sonoritate et tono determinatur, et cuique systemati vocali diversum timbrem habet, quod huius systematis indoles et anima est.

5. Sensus crassitudinis ad sonum refertur qui modico volumine, aptus reverberatione, humili distortione, honestus, dives, et tenuis ad similitudinem chartae est, quod certe non bonum est.

Praeter puncta supra memorata, sunt etiam aliae perspectivae ad qualitatem soni iudicandam, ut intensitas soni, utrum altus sit, utrum sensus immersius sit, et utrum siccus sonet necne.