Sonus directus est sonus qui a diffusore emittitur et auditorem directe attingit. Proprietas eius praecipua est sonum purum esse, id est, qualis sonus a diffusore emittitur, auditor fere qualem sonum audire potest, et sonus directus non per reflexionem parietis, soli, et superficiei superioris in cubiculo transit, nullis vitiis a reflexione soni materiarum ornatus interioris ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortis ortus est.

Sub condicionibus normalibus, suspensio oratorum optima solutio est ad sonum directum in conclavi, sed interdum propter spatium breve inter stratos et spatium limitatum in conclavi, orator suspensus certis restrictionibus obnoxius esse potest. Si fieri potest, oratores suspendere commendatur.

Angulus inclinationis cornuum multorum diffusorum intra gradus 60 est, angulus directionis horizontalis magnus est, directio anguli verticalis parva; si area auscultationis non intra angulum directionis cornuum est, sonus directus cornuum obtineri non potest, itaque cum diffusores horizontaliter ponuntur, axis altissimi soni cum plano aurium auditoris congruere debet. Cum diffusor suspensus est, clavis est angulum inclinationis diffusorum accommodare ne effectus auscultationis acutorum afficiatur.

Cum orator ludit, quo propius oratori, eo maior proportio soni directi in sono, et eo minor proportio soni reflexi; quo longius a oratore, eo minor proportio soni directi.