Quid interest inter oratores KTV et oratores ordinarios?

Quid interest inter oratores KTV et oratores ordinarios?

Primo, divisio differt:

Oratores generales altum gradum restitutionis qualitatis soni persequuntur, et etiam minimus sonus magna ex parte restitui potest, quod spectatores cinematographicos sentire potest quasi in theatro sint.

999999999999
Orator karaoke praecipue acutas, medias et graves voces humanae exprimit, quae non tam clarae sunt quam in theatro domestico. Qualitas oratorum karaoke non solum in soni altis, mediis et gravissimis effectu, sed etiam in gradu soni portantis reflectitur. Diaphragma oratoris karaoke impetum frequentiae altae sine damno sustinere potest.
Secundo, amplificatores potentiae congruentes differunt:
Amplificator potentiae audio generalis varietatem canalum sustinet, et varios effectus circumsonicos, ut 5.1, 7.1, et 9.1, solvere potest, et multae interfacies amplificatoris potentiae sunt. Praeter terminales oratorum ordinarios, etiam interfacies HDMI et fibrae opticae sustinet, quae qualitatem soni magnopere augere possunt.
Interfacies amplificatoris potentiae KTV plerumque solum est terminalis ordinarius oratoris et interfacies audio rubra et alba, quae satis simplex est. Generaliter, cum cantatur, solum amplificator potentiae requiritur ut satis potentiae habeat, et nulla est necessitas formae decodificationis amplificatoris potentiae KTV. Amplificator potentiae KTV potest accommodare effectum mediocrium-altorum gravium necnon reverberationis et dilationis, ut meliorem effectum cantus obtineat.
Tertio, capacitas portandi utriusque differt:
Multi, cum canunt, rugire solent cum partem acutam offendunt. Hoc tempore, diaphragma oratoris vibrationem accelerabit, quod capacitatem ferendi oratoris KTV probabit.
Oratores generales et amplificatores potentiae etiam canere possunt, sed facile est conum chartaceum oratoris frangere, et conservatio coni chartacei non solum molesta sed etiam sumptuosa est. Relative loquendo, diaphragma oratoris KTV ictum a treble illatum sustinere potest nec facile laeditur.


Tempus publicationis: XIX Augusti, MMXXII